Dane charakterystyczne falownika PV:

  • Moc znamionowa po stronie DC (napięcia stałego)
  • Moc znamionowa po stronie AC (napięcia przemiennego)- czyli moc DC z uwzględnieniem sprawności falownika
  • Prąd maksymalny DC- taki którego nie można przekroczyć uwzględniając współczynnik temperaturowy
  • Napięcie maksymalne DC- i tu znowy przy obliczeniach „na styk” trzeba brać pod uwagę współczynniki temperaturowe
  • Minimalne napięcie DC- czyli napięcie startu. Takie przy którym inwerter rozpocznie pracę
  • MPPT/liczba ciągów. Ilość i sposób podłączenia łańcuchów paneli do inwertera.

Podstawowym zadaniem inwertera jest konwersja napięcia stałego z inwertera fotowoltaicznego na napięcie przemienne, takie które mamy w sieci energetycznej.

Producenci inwerterów stosują różne konstrukcje i rozwiązania swoich produktów.
Te najnowsze, oprócz rozbudowanego i dokładnego systemu rejestracji, posiadają również zabezpieczenia przetężeniowe oraz przepięciowe wbudowane w inwerter.

Jest to zarówno wadą jak i zaletą urządzenia i ściśle powiązane z polityką firmy produkującej inwerter fotowoltaiczny.

Jedno jest pewne- w systemach fotowoltaicznych, współpracujących z siecią energetyczną (on-grid) muszą być w inwerterze zabezpieczenia odłączające go od sieci.

W ten sposób, nawet w słoneczny dzień, instalacja PV się nie uruchomi gdy nie ma napięcia w sieci energetycznej.

Rozwiązaniem tego są urządzenia hybrydowe, lub „wyspowe”. Mogą one współpracować z siecią, albo/i z kontrolerem i regulatorem ładowania akumulatorów (zwykle wbudowanego w inwerter).

Inwertery fotowoltaiczne można jeszcze podzielić na:

  • mikroinwertery
  • inwertery stingowe
  • inwertery centralne

I pewnie jeszcze kilka innych, których pojawianie się jest wynikiem ciągłego rozwoju fotowoltaiki.