Dane charakterystyczne falownika PV:
- Moc znamionowa po stronie DC (napięcia stałego)
- Moc znamionowa po stronie AC (napięcia przemiennego)- czyli moc DC z uwzględnieniem sprawności falownika
- Prąd maksymalny DC- taki którego nie można przekroczyć uwzględniając współczynnik temperaturowy
- Napięcie maksymalne DC- i tu znowy przy obliczeniach „na styk” trzeba brać pod uwagę współczynniki temperaturowe
- Minimalne napięcie DC- czyli napięcie startu. Takie przy którym inwerter rozpocznie pracę
- MPPT/liczba ciągów. Ilość i sposób podłączenia łańcuchów paneli do inwertera.
Podstawowym zadaniem inwertera jest konwersja napięcia stałego z inwertera fotowoltaicznego na napięcie przemienne, takie które mamy w sieci energetycznej.
Producenci inwerterów stosują różne konstrukcje i rozwiązania swoich produktów.
Te najnowsze, oprócz rozbudowanego i dokładnego systemu rejestracji, posiadają również zabezpieczenia przetężeniowe oraz przepięciowe wbudowane w inwerter.
Jest to zarówno wadą jak i zaletą urządzenia i ściśle powiązane z polityką firmy produkującej inwerter fotowoltaiczny.
Jedno jest pewne- w systemach fotowoltaicznych, współpracujących z siecią energetyczną (on-grid) muszą być w inwerterze zabezpieczenia odłączające go od sieci.
W ten sposób, nawet w słoneczny dzień, instalacja PV się nie uruchomi gdy nie ma napięcia w sieci energetycznej.
Rozwiązaniem tego są urządzenia hybrydowe, lub „wyspowe”. Mogą one współpracować z siecią, albo/i z kontrolerem i regulatorem ładowania akumulatorów (zwykle wbudowanego w inwerter).
Inwertery fotowoltaiczne można jeszcze podzielić na:
- mikroinwertery
- inwertery stingowe
- inwertery centralne
I pewnie jeszcze kilka innych, których pojawianie się jest wynikiem ciągłego rozwoju fotowoltaiki.
